2 listopada 2011 10:10
2 listopada Kościół katolicki obchodzi Dzień Zaduszny. To dziś wielu z nas odwiedzi cmentarze, zapali znicze, przyniesie kwiaty. Zachował się też zwyczaj składania wypominków za dusze najbliższych, by cały Kościół modlił się za ich zbawienie. Wspomnijmy zatem tego, który odszedł od nas w tym roku. Zbigniew Karol Motyczyński pseudonim Marek (ur. 6 czerwca 1925 w Markach, zm. 25 kwietnia 2011) - polski ekonomista, kapitan WP, działacz społeczny i kombatancki, założyciel, prezes a następnie prezes honorowy Związku Piłsudczyków, kawaler orderu Virtuti Militari (członek Klubu Kawalerów Orderu Wojennego Virtuti Militari). Członek Zarządu Głównego Towarzystwa Urbanistów Polskich.
II wojna światowa W czasie II wojny światowej początkowo od 1941 r., był żołnierzem ZWZ Okręgu Warszawa-Miasto, gdzie działał w Kierownictwie Walki Cywilnej, biorąc udział w tak zwanych akcjach "małego sabotażu" na terenie Warszawy. W 1942 r., został żołnierzem AK. Od 1943 r., żołnierz Kierownictwa Dywersji Okręgu Warszawskiego AK . W tym okresie wykonał m.in. trzy udane akcje likwidacyjne na funkcjonariuszach Gestapo i volksdeutschach. W maju 1944 r., przerzucony na Wołyń, działał w szeregach 27 Dywizji Wołyńskiej AK w ramach której uczestniczył między innymi w Akcji ?Burza? w Lasach Parczewskich (odznaczony za to po wojnie przez Rząd Rzeczypospolitej Polskiej na Uchodźstwie orderem Virtuti Militari). Po rozbrojeniu żołnierzy 27 Dywizji Wołyńskiej AK przez sowietów, był następnie więźniem obozu NKWD na Majdanku. Zwolniony z obozu, został w listopadzie wcielony do LWP gdzie walczył jako dowódca plutonu haubic 22 Pułku Artylerii Lekkiej podczas walk frontowych 5 Saskiej Dywizji Piechoty, skąd zdezerterował i od 1945 r., był żołnierzem Polskich Sił na Zachodzie.
Okres powojenny Po powrocie do Polski, został aresztowany przez Informację Wojskową. Przez krótki okres przebywał w więzieniu, a następnie został poddany stałej obserwacji UB. Ukończył studia ekonomiczne na UW, gdzie obronił także prace doktorską. Od połowy lat 50 XX wieku, zaangażowany był w działalność środowisk piłsudczykowskich w Warszawie, skupianych podówczas wokół osoby Henryka Józewskiego przedwojennego ministra spraw wewnętrznych i wojewody wołyńskiego. W latach 80 - XX wieku, był jednym z współorganizatorów Duszpasterstwa Rodzin Legionistów i POW-iaków, przekształconego i zarejestrowanego w 1989 r., jako Związek Piłsudczyków, którego był prezesem do 1998 r., a następnie aż do śmierci prezesem honorowym. Ekspert podczas I Zjazdu NSZZ "Solidarność" w 1981 roku, w Hali Oliwii. Był współorganizatorem Światowego Związku Żołnierzy AK. Jeden z inicjatorów budowy pomnika marszałka Józefa Piłsudskiego w Warszawie, a także inicjator i przewodniczący komitetu odbudowy pomnika pamięci żołnierzy 1920 r., w Markach. W 2000 r., był jedną z twarzy kampanii społecznej i wystawy Bohaterowie naszej Wolności organizowanej przez Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.
Odznaczenia - Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari - Krzyż Walecznych - Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski - Medal Wojska (czterokrotnie) - Krzyż Armii Krajowej - Krzyż Partyzancki
